محمد عنبرسوز | شهرآرانیوز - به مناسبت عید سعید غدیر خم، سومین نشست از مجموعه جلسات آیینه چهل سال شعر فارسی، با عنوان «حماسه واژه ها»، هفته گذشته در نگارخانه رضوان مشهد، با حضور بیش از ده شاعر از نقاط مختلف ایران، برگزار شد. این جلسه که اجرای آن را سعید بیابانکی، شاعر معاصر، بر عهده داشت، کار مشترکی بود از مرکز آفرینشهای هنری آستان قدس رضوی و اداره کل فرهنگ و ارشاد استان.
نکته جالب «حماسه واژهها (۳)» که حسن انتخاب و سلیقه برگزارکنندگانش را نشان میداد، دعوت از شاعرانی بود که همگی آنها سید بودند و حضورشان حال و هوای معنوی متفاوتی به این مراسم میبخشید. از منظر محتوایی، همه شاعران حاضر در این نشست اشعاری با محوریت ستایش ائمه اطهار (ع) خواندند که نشان میداد سلسله نشستها در مسیر رسیدن به یک لحن آیینی و مناسبتی خاص پیش میروند و میتوانند برای دورهای طولانی، با همین کیفیت، ادامه پیدا کنند.
ترکیب شعرا
ترکیب شاعران در سومین نشست «حماسهواژه ها»، مثل جلسه قبلی، از تنوع خوبی برخوردار بود. سه بانوی شاعر در جلسه حضور داشتند و به نظر میرسید که میانگین سنی دعوت شدگان به این مراسم، نسبت به جلسات قبلی، پایینتر آمده و «حماسه واژهها (۳)» از شعرای جوان تری پذیرایی میکند. سعیدبیابانکی با کمترین توضیحی، به دعوت از شاعران پرداخت. او در حد رعایت عرف نشستهای این چنینی، به تبریک عید سعید غدیر خم و قرائت شعری کوتاه به عنوان مقدمه، بسنده کرد.
سید عبدا... حسینی اولین شاعر این نشست بود که با توضیحات بیابانکی به پشت تریبون دعوت شد. حسینی به عنوان شاعر، پژوهشگر، منتقد ادبی و فعال رسانهای و فرهنگی، که به تازگی کتابی با عنوان «از مشهد تا ژوهانسبورگ» که به نوعی تاریخ شفاهی فعالیتهای اومحسوب میشود و به تازگی چاپ شده، به جایگاه فراخوانده شد و پس از نقل حکایتی کوتاه در ستایش اهمیت عید سعید غدیر، غزلی با مطلع «دریا نفس کشید حباب آشکار شد / سرعت گرفت نور شتاب آشکار شد» را به حضار و بینندگان تقدیم کرد که در مدح حضرت امیرالمومنین (ع) سروده شده بود. در ادامه، بیابانکی از حسینی خواست که شعر دیگری هم بخواند و این شاعر هم قصیدهای را قرائت کرد که به گفته خودش بیش از بیست سال قبل سروده شده بود و «ملتقای بحرین» نام داشت.
دومین مهمان دعوت شده سید محمدجواد شرافت از شهر مقدس قم بود و سعیدبیابانکی، با اشاره به اصالت جنوبی این شاعر (متولددزفول) و تبیین جایگاهش در مقام منتقد و مجری، از او برای رفتن به جایگاه دعوت کرد. شرافت نیز، یک دوبیتی در مدح امام علی (ع) و پیامبر گرامی اسلام (ص)، تقدیم کرد.
سعید بیابانکی سپس از سیده حشمت سیدموسوی، بانوی شاعر، دعوت کرد. سیدموسوی دو غزل برای مخاطبان خود خواند که یکی از آنها با بیت «عید است، اما نوبهار دیگری بفرست / اسب نجیبی راهوار دیگری بفرست» آغاز میشد و اشارات مکرری به جایگاه امام علی (ع) در آن بود. غزل دوم نیز در وصف امام علی (ع) سروده شده بود.
چهارمین شاعر این نشست، طیبه سادات ثابت، بانوی شاعری از شهر مشهد و خراسانرضوی بود. ثابت ابتدا دو شعر در قالب دوبیتی آیینی را، در مدح حضرت علی (ع)، به مخاطبان تقدیم کرد. این بانوی شاعر در ادامه یک شعر نو و یک شعر با موضوع انتظار خواند که با تحسین حضار همراه شد.
سید محسن مصطفی زاده، شاعر بعدی این بخش بود که او هم چند شعر را، با محوریت جایگاه امیرالمومنین (ع) و تمرکز بر موضوع ولایت، خواند.
در بخش بعدی، نفیسه سادات موسوی از تهران به جایگاه دعوت شد و غزلی در مدح امام رضا (ع)، با موضوع زیارت، قرائت کرد. سید امین موسوی نیز یکی از جوانترین شاعران دعوت شده به این مراسم بود. او شعری درباره کربلا خواند.
سید هاشم وفایی شاعر بعدی نشست «حماسه واژه ها» بود که، پس از خواندن یک دوبیتی مناسبتی، قصیدهای را با تمرکز محتوایی بر شخصیت امام علی (ع)، تقدیم مخاطبان کرد که بیت آغازین این قصیده «علی که نور سرشت خدا به بنیانش / فروغ عشق دمد از جمال تابانش» بود.
در بخش پایانی نیز، نوبت به دو برادر شاعر روحانی به نامهای سید ابوالفضل و سید حسن مبارز رسید که هر دو اشعاری دینی با محوریت حضرت علی (ع) خواندند.
کیفیت اجرا
شیوه برگزاری سومین نشست «حماسهواژه ها»، در مقایسه با جلسه دوم، تغییرات چشمگیری کرده بود. نظر به وخیمتر شدن شرایط مربوط به بیماری کرونا، رعایت شیوه نامههای بهداشتی در بخش پذیرایی این مراسم به وضوح دیده میشد و بخش پذیرایی به فضای باز منتقل شده بود.
دکور مراسم که از ابتدا به شکلی انعطاف پذیر طراحی شده بود، در این نشست هم، با توجه به محتوای جلسه و تغییر ترکیب شاعران دعوت شده به مراسم، تغییر کرده بود.
در مورد شکاف میان حضار و صحنه، اگرچه سعی شده بود تا با استفاده از یک نمایشگر بزرگ، این فاصله به چشم نیاید، اما از نظر شنیداری همچنان وضعیت خوب و پایداری وجود نداشت؛ ضمن اینکه صحبتهای برخی حاضران نیز به برهم خوردن نظم جلسه دامن میزد.
علاوه بر این ها، پوشش تصویری گسترده همچنان یکی از مشکلات بزرگ مراسمهایی از این دست به شمار میرود؛ به طوری که اعضای تیم تصویربرداری و صدابرداری، بیشتر از حد استاندارد است و این موضوع به نظم جلسه و جو فرهنگی و ادبی حاکم بر آن لطمه میزند.